Onzichtbaar en onmisbaar

Eén van de positieve bijeffecten van deze pandemie is dat de onmisbaarheid van bepaalde beroepsgroepen weer eens goed zichtbaar wordt. Dat wij als samenleving niet zonder verpleegkundigen, artsen, wetenschappers en zeker ook politiemensen kunnen weten we natuurlijk allemaal wel, maar we staan er veel te weinig bij stil en geven hen te weinig erkenning.

Sterker nog, sommige professionals laten we als maatschappij een beetje in de kou staan. Het is jammer dat er een crisis nodig is om deze hardwerkende vrouwen en mannen in de spotlight te zetten, maar laten we er ons voordeel mee doen. Oftewel: laten we zorgen dat deze groepen ook in normalere tijden op onze waardering kunnen rekenen, ook waar het gaat om beloning.

Een beroepsgroep die wat mij betreft ook - en meer dan ooit - tot de onmisbare professionals hoort is die van beveiligers. De nieuwe realiteit van een 1,5 meter economie vraagt veel van organisaties en mensen. Het houden van fysieke afstand zit niet in onze natuur, maar is wel cruciaal. Het handhaven van overheidsrichtlijnen komt voor een groot deel neer op een beroepsgroep die van nature een neiging tot bescheidenheid heeft. Het kan daarom geen kwaad er eens bij stil te staan.

“Beveiligers dragen bij aan de mate waarin wij als samenleving kunnen blijven functioneren.” 

In kantoren, ziekenhuizen en winkelomgevingen waar veel mensen komen zorgen de beveiligers van bouwens& - en hun collega’s van andere organisaties - elke dag weer voor een veilige, rustige en aangename omgeving. Soms onzichtbaar, maar altijd onmisbaar. Zij kunnen vaak op respect rekenen, maar het komt ook regelmatig voor dat ze te maken hebben met onbegrip en onredelijkheid. Of met hoogoplopende emoties en zelfs agressie. Niet iedereen kan daarmee omgaan, maar wij zijn er trots op dat we zonder uitzondering vrouwen en mannen tot onze teams mogen rekenen die onder alle omstandigheden kalm blijven, voor overzicht zorgen en – zeer belangrijk – empathisch zijn.

Beveiligers – in welke openbare omgeving dan ook – dragen niet alleen bij aan het stuiten van deze pandemie, maar ook aan de mate waarin wij als samenleving kunnen blijven functioneren. Wij zijn dan ook trotser dan ooit op onze collega’s!